ลูกชอบโยนของเป็นที่หนึ่ง

เมื่อลูกอายุได้ 1 ขวบ เขาจะค้นพบวิธีเล่นสนุกๆ อย่างหนึ่งที่เขาชอบมาก แต่จะทำความปวดเศียรเวียนเกล้ากับผู้ดูแลนัก นั่นคือ การโยนของจากโต๊ะ วันแรกที่เขาเริ่มค้นพบวิธีนี้ พอคุณให้เขานั่งโต๊ะเพื่อรับประทานอาหาร เขาก็เริ่มขว้างช้อนลงมา คุณหยิบขึ้นวางทันที เขาก็ขว้างทันที พร้อมทั้งหัวเราะชอบใจ

เที่ยวเกาะเหลาเหลียงกันดีกว่า

เพื่อนๆเคยไปเที่ยวเกาะเหลาเหลียงกันหรือเปล่า ตอนนั้นที่ไปไม่รู้ว่าเค้าห้ามเอาอาหารที่ทำจากหมูไปที่เกาะ ดีนะที่เจ้าหน้าที่เค้ามาถามตอนที่นั่งรอเรืออยู่ งง ไปเลย เค้าบอกว่าเคยมีคนเอาอาหารที่มีเนื้อหมูลงเรือไป ยังไม่ทันถึงเกาะเลย เกิดพายุ เค้าต้องพาเรือกลับ แล้วมาไล่ถามว่ามีใครเอาอะไรไปบ้าง พอเอาอาหารที่มีเนื้อหมูออก ก็เดินทางไปที่เกาะได้อย่างปลอดภัย ไม่เห็นมีเค้าของพายุเลย เราฟังก็เหวอ แล้วที่เพิ่งซื้อไว้ล่ะ ข้าวหมูกรอบ 3 กล่องเนี่ย ทำไง กะเอาไปนั่งกินในเรือซะหน่อย สุดท้ายต้องเอาไปให้แม่ค้าแถวนั้นกิน แถม เลย์ รสบาร์บีคิวนี่ก็ไม่ได้นะ เซ็ง เลย แต่จริงไม่จริงไม่รู้ เพื่อความปลอดภัย ก็แจกแม่ค้าแถวนั้นไปหมดเลย

เกาะเหลาเหลียงเป็นเกาะสัมปทาน (รังนกนางแอ่น) และก็เป็นเกาะเล็ก วันที่ไปมีเพื่อนร่วมทางไม่เยอะมาก พอไปถึงก็ไม่ผิดหวังจริงๆ  มีเต็นท์สำหรับนักท่องเที่ยวอยู่หน้าหาดเลย มีแบบติดแอร์ และก็ไม่ติดแอร์ มีกิจกรรม ดำน้ำ ปีนหน้าผา คยัค แล้วก็อีกหลายๆอย่าง

Welcome to my Home!

ตรงนี้เป็นส่วนห้องรับแขกนะค่ะ มองจากด้านบน เนื่องจากว่า ออกแบบเอง และชอบแบบโล่งๆมากๆ ก็เลย ทำให้ห้องรับแขกโปร่งทะลุชั้นบน จะได้เอาไว้ให้ลิง เอ้ยลูกน้อยห้อยโหนได้ : )

มองแล้ว เสียวเหมือนกันนะเนี่ย เป็นโลกกลัวความสูงซะด้วยเรา

Welcome to my Home!

วันนี้ เราก็มาดูส่วนหลังคากัน มีการใส่แผ่นฟอล์ยกันความร้อนใต้หลังคาด้วย

Welcome to my Home!

อันนี้ คฤหาสน์ คนงานก่อสร้าง กับ เจ้าแคนดี้
ถ้าสังเกตุ จะเห็นว่าผนัง ก่อขึ้นมาครึ่งหนึ่ง แล้วก็มีการเทปูนทับ แล้วจึงค่อยก่อผนังใหม่ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ฮิฮิ

Welcome to my Home!

ทานข้าวเที่ยงอิ่มแล้ว ก็มาต่อกันเลยดีกว่านะ ดูไปเพลินๆ น้ำลายยืด เอ้ยไม่ใช่

เห็นไหม ไวเหมือนโกหก เสาบ้านมาเกือบครบแล้ว ใหม่เอี่ยมอ่อง ยังไม่แกะพลาสติกออกเลย เห็นมั้ย

Welcome to my Home!

ตามเสียงเรียกร้องของแฟนๆ ทำให้เกิดกำลังใจในการไปขุด ขุด แล้วก็ขุดๆ หารูปบ้านมาให้เพื่อนๆได้ชมกัน บ้านน้อยหลังนี้สุขขีเสียจริง เอ้ย ไม่ใช่ บ้านน้อยหลังนี้ เริ่มถมดินประมาณเดือน เม.ย 52 เริ่มสร้างก็ประมาณ มิ.ย 52 (ถมแล้วสร้างเลย แบบว่าเจ้าของบ้านใจร้อน) สร้างเสร็จเมื่อ ต้นปี 53 เนี่ยเอง แบบว่าเสร็จจริงๆ เสร็จแต่ตัวบ้านนะ รอตกแต่ง (เก้อขันหมาก) แต่งเท่าไรก็ไม่เสร็จสักที ก็เลยจำต้องเข้าอยู่เมื่อ 29 เม.ย 53 นี้ จนถึงวันนี้ ก็ยังไม่ร้อยเรียบ เหมียนเดิม ฮิฮิ ก็คนทำมัวแต่ post blog อยู่นี่นา

เมื่อพ่อแม่แยกทางกัน

วันนี้ไปเจอ Topic นี้มา น่าสนใจดี น่าจะเป็นสิ่งที่ให้กำลังใจเพื่อนๆ หลายๆคนที่ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ได้ดีทีเดียว ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ สู้สู้เพื่อลูกรักของเราต่อไปนะค่ะ

อย่ากลัวลูกของตัวเอง

เพื่อนๆที่เป็นคุณแม่เคยรู้สึกแบบนี้หรือเปล่า แบบว่ากลัวลูกตัวเอง ยิ่งเวลาร้องไห้ ทำอะไรให้ก็ไม่ถูกใจ ไม่รู้ว่า พ่อคุณ แม่คุณ เป็นอะไร อยากได้อะไร ยิ่งเครียด บางครั้งเจอสถานการณ์อย่างนี้หลายๆวัน ทั้งแม่ทั้งลูก ร้องไห้ไปด้วยกันเลย วันนี้กลับไปอ่านเจอบทความนี้ ก็เลยคิดว่าน่าจะมีประโยชน์มากๆ สำหรับแม่ๆที่กำลังเครียดๆอยู่ ลองอ่านดูนะค่ะ อาจจะช่วยให้รู้สึกดี มีกำลังใจมากขึ้น

แม่โกหกผม8ครั้ง

วันนี้ไปไล่จัด file (อันไร้ระเบียบ) ใหม่เจออันโน้น อันนี้ ก็นั่งอ่านไปเรื่อย จนตาแฉะ แล้วก็มาเจออันนี้แหละ ซึ้ง เลยอยากให้เพื่อนๆ อ่านมั่ง
แด่ทุกคนที่ 'มีแม่” และทุกคนที่ 'เป็นแม่'

แปลและเรียบเรียงจาก English Forward Mail -'mother's 8 lies'


แม่โกหกผม 8 ครั้งในชีวิต


1. เรื่องเริ่มขึ้นตอนเมื่อผมเป็นเด็ก ๆ ผมเกิดในครอบครัวยากจน
ครอบครัวของเราจนมากจนต้องอดข้าวบ่อย ๆ
เมื่อไหร่ก็ตามเมื่อถึงเวลากินข้าว...แม่จะแบ่งข้าวม าให้ผมเพิ่มขึ้นอีก
พร้อมทั้งพูดว่า'ลูกต้องกินข้าวเพิ่มขึ้นนะ...ส่วนแม ่ไม่ค่อยหิว'
นี้เป็นครั้งแรกที่แม่โกหกผม