ลูกน้อยจะใช้อารมณ์ขันในการผ่อนคลายความรู้สึกตึงเครียด เพราะการหัวเราะจะช่วยสร้างบรรยากาศที่รื่นรมย์และความสนุกสนานให้เกิดขึ้นในจิตใจ นอกเหนือจากความสุขที่ได้รับ ทุกครั้งที่ลูกหัวเราะไปกับการเย้าแหย่หยอกล้อของพ่อแม่หรือคนใกล้ชิด หนูน้อยจะได้เรียนรู้วิธีการสื่อสารทางอารมณ์(ในแง่บวก)โดยผ่านการหัวเราะนั้นด้วย
ลูกน้อยจะรู้สึกพอใจและสนุกสนานทุกครั้งที่พ่อแม่อยู่ใกล้ชิด ลูกจะรู้สึกสนุกกับการเล่นที่มีการเคลื่อนไหวร่างกาย และจะสนุกกับทุกกิจกรรมการเล่นได้นานเท่าที่พ่อแม่มีเวลาจะเล่นด้วย การที่มีเราอยู่ใกล้ๆ และแสดงความสนอกสนใจลูกอยู่ตลอดเวลาจะทำให้ลูกรู้สึกมั่นคงปลอดภัย และอบอุ่นหัวใจจริงๆ ค่ะ
จุดประกายอารมณ์ขันสู่หัวใจลูก
ความจริงแล้วสำหรับหนูน้อยวัยเบบี๋ พวกเขาจะยิ้มแย้มหัวเราะได้ง่ายมากค่ะ ไม่จำเป็นต้องไปสรรหาวิธีการอะไรมากมายมาจี้จุดอารมณ์ขันเลย เพียงแค่เราเอาใจใส่และใช้ทุกช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันให้เป็นประโยชน์ กิจกรรมใกล้ตัวทุกอย่างสามารถหยิบเอามาใช้จุดประกายอารมณ์ขันให้เกิดขึ้นในใจลูกได้เสมอ ถ้ายังนึกไม่ออก ไปดูกันค่ะว่าช่วงเวลาตั้งแต่ตื่นนอนไปจนถึงช่วงเวลาสุดท้ายของแต่ละวัน เราจะทำอะไรได้บ้างให้ลูกหัวเราะงอหาย สนุกสนานได้เกือบจะทั้งวันนั่นเลย
ลูกตื่นนอน
รอให้ลูกหายงัวเงียสักครู่ หาหลอดดูดอันใหญ่ๆ มาเป่าลมไปตามผิวของลูก เริ่มจากที่ใบหน้า คอ แขน ขา ฝ่ามือ ฝ่าเท้า หนูจะรู้สึกเย็นๆ และจั๊กจี้ ยิ่งถ้าพ่อแม่ใส่แอ็คติ้งเข้าไปว่าการเล่นอย่างนี้สนุกแค่ไหน ลูกก็จะยิ้มแย้มหัวเราะให้เห็นได้ไม่ยากเลย
ลูกกินนม
ป้อนนมจนอิ่ม พอลูกกินนมเสร็จ แกล้งเอาขวดนมที่ลูกกินเสร็จแล้วมาดูดเสียงดังจ๊วบจ๊าบ แล้วทำหน้าตลกล้อเลียนลูกว่า แย่งกินนมลูกสำเร็จแล้วนะ แรกๆ หนูอาจจะแปลกใจ แต่สักพักลูกจะเรียนรู้ว่า ที่แท้เรากำลังเล่นตลกอยู่ คราวนี้เสียงหัวเราะจะตามมาแน่นอน แถมเคล็ดลับให้อีกนิดคือพอเห็นลูกหัวเราะ เราควรจะหัวเราะไปด้วย ลูกก็จะเรียนรู้เพิ่มขึ้นว่าการที่เขาหัวเราะทำให้พ่อแม่พอใจ ซึ่งเสียงหัวเราะเป็นการสื่อสารอย่างหนึ่งที่ลูกเรียนรู้และสนุกสนานเสียจริงๆ
แกล้งทำเป็นจะตักอาหารของลูกเข้าปากตัวเอง ทำเสียงราวกับว่าอาหารนั้นน่าจะอร่อยเสียจริง ลูกจะงงๆ ว่าพ่อแม่จะกินอาหารของลูกจริงหรือ แต่ในที่สุดลูกก็จะรู้ว่าเราแกล้งอำเล่นสนุกๆ เท่านั้นเอง และขำไปกับท่าทางตลกๆ ของเราด้วยหรืออีกวิธีคือหาเพื่อนมานั่งหม่ำเป็นเพื่อนลูก ไม่ว่าจะเป็นน้องหมี หรือลูกเป็ดตัวโปรดก็ได้ เอามานั่งข้างๆ ลูก และทำเป็นป้อนเพื่อนของลูกไปด้วย เราอาจจะเอาตัวละครพวกนี้มาทำให้มีชีวิตจริงๆ จับให้ขยับเนื้อขยับตัวและพากษ์เสียงของเหล่าเพื่อนๆ ของลูกราวกับว่าตุ๊กตามีตัวตนจริง และกำลังจะมากินอาหารของลูก แค่นี้หนูก็ขำแล้วล่ะค่ะ เพราะเด็กน่ะบ้าจี้มากเลยนะจะบอกให้
อาบน้ำ
ระหว่างอาบน้ำ ลองผสมสบู่เหลวเล็กน้อย ใช้หลอดดูดเป่าเป็นฟองอากาศให้ฟูฟ่องล่องลอยรอบตัวเยอะๆ แล้วชวนลูกไล่จับฟองอากาศกันค่ะ จับมือลูกไปสัมผัสฟองอากาศ พอฟองอากาศแตกหายไปกับมือก็ทำท่าตกใจและหัวเราะให้ลูกเห็น ลูกจะสนุกไปกับเราและเรียนรู้ว่าเรื่องราวอันสนุกสนานได้เกิดขึ้นอีกเรื่องหนึ่งแล้ว
หรือช่วงเวลาที่อาบน้ำให้ลูกในอ่างอาบน้ำเล็กๆ ของแก หาตุ๊กตายางตัวเล็กๆ มาอาบเป็นเพื่อนลูกด้วย ลูกเป็ดพลาสติกพวกนี้จะลอยตุ๊บป่องๆ อยู่ในน้ำ คุณพ่อ คุณแม่ หรือคุณพี่ๆ ช่วยกันจับตุ๊กตาเพื่อนรักให้จมลงไปในน้ำ และปล่อยมือพร้อมๆ กัน สัตว์เพื่อนรักจะลอยตัวขึ้นมาพร้อมๆ กัน ระหว่างนี้ทุกคนก็ร้อง "โอ้โห้" หรือหัวเราะพร้อมกันอย่างตื่นเต้น หลังจากนี้เพียงชั่ววินาทีคุณจะได้ยินเสียงหัวเราะเล็กๆของลูกน้อยดังกว่าแน่ๆ
แต่งตัว
เกมคลาสสิกต่างๆ
เกมที่เล่นกันมานานแสนนาน จนเป็นเกมยอดฮิตพวกนี้เป็นสิ่งที่มีประโยชน์กับพัฒนาการของลูกจริงๆ และควรจะเล่นกับเด็กต่อไปค่ะ ยกตัวอย่างเช่น เล่นซ่อนหาของรัก เอาของเล่นชิ้นโปรดซ่อนข้างหลัง แล้วให้โผล่มาจ๊ะเอ๋ลูกทันทีทันใด
เล่นจ๊ะเอ๋ ในหลากหลายรูปแบบ เช่น คลุมโปงแล้วโผล่มาจ๊ะเอ๋ ซ่อนหลังตู้ หรือแค่เอาหมอนปิดหน้าแล้วจ๊ะเอ๋ แค่นี้ลูกก็หัวเราะงอหายแล้วล่ะค่ะ
เกมปูจ๋าปูไต่ นี่ก็คลาสสิคไม่แพ้จ๊ะเอ๋ และเด็กๆ วัยเบบี๋จะชอบกันมาก ใช้มือไต่แล้วจั๊กจี้ตรวนู้นทีตรงนี้ทีเสร็จแล้วลองจูจุ๊บลูกแรงๆ ที่หน้าอก มือ หรือเท้า ลูกน้อยจะหัวเราะ พอเราหยุดเล่น ลูกก็จะหยุดหัวเราะและรอให้เราเล่นแบบนี้อีก
เกมบินเป็นนก ไม่เสียหายนะคะที่จะประคองบริเวณหน้าอกของลูกแล้วจับลูกชูขึ้นไปในอากาศอย่างเร็วๆ แล้วบอกว่า หนูบินได้แล้ว การได้ขึ้นไปอยู่ในอากาศขึ้นๆ ลงๆ อย่างเร็วๆ จะทำให้หนูน้อยรู้สึกตื่นเต้นและหัวเราะกันทุกคนล่ะค่ะ ไม่เชื่อลองทำดูก็ได้ รายไหนรายนั้นหัวเราะทุกราย แต่ระวังอย่ายกลูกแรงมากและไม่ต้องนานนะคะ เพราะเล่นนานลูกจะถูกกระตุ้นมากเกินไปและเหนื่อยได้
ไม่ยากเลยใช่ไหมคะ แค่เล่นเกมสนุกเล็กๆ น้อยๆ พวกนี้วันละนิดวันละหน่อย บ้านของเราก็จะเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะที่มีความสุขแล้วล่ะค่ะ
ข้อมูลจาก : นิตยสาร รักลูก ฉบับที่ 246 เดือนกรกฎาคม พ.ศ.2546
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น